Zee, zand, (zon) en af en toe een zwembad: hoe vonden wij dat?

De afgelopen weken en dagen deden jullie favoriete eilandhoppers datgene waar ze goed in zijn: van het ene eiland naar het andere hoppen.

Om op je eiland naar keuze te geraken, maar niet te veel aan je budget te raken, moet je eerst langs dubieuze ferrymaatschappijen, steeds om de hoek loerende zeeziekte en agressieve/opgewonden taxichauffeurs passeren.
Slaag je daarin, dan kom je (geërgerd of niet, kotszakje vol of niet) terecht op een van de prachtigste plekjes ter aard. En we kunnen het bevestigen, it’s worth the journey.

Aangezien we ondertussen al veel stranden en eilanden achter de rug hebben (zie ook de vorige post) willen we jullie – omdat we jullie zo graag zien – niet overladen met allerlei saaie details (lees: ik lag op de luchtmatras, Stijn dronk bier) en zullen we enkel per strand of eiland onze algemene indrukken en avontuurtjes meegeven.
Onder het motto: gemakkelijk voor jullie blogster ter plaatse mag ook!

Here we go!

Koh Lanta (2/12 tot 5/12)
+ weg van alle Phi Phi-toeristen
+ goedkope en grote kamer, mieren enkel aan de voordeur te bespeuren
+ zwembad met dolfijnentekening
+ gezellige strandbarretjes met overheerlijk Thais eten
+ snorkeltocht met een stop in de onderzeese Emerald-grot waar je in het donker moet zwemmen om uiteindelijk bij een prachtige lagoon uit te komen
+ lachen met de vele Japannertjes die in een rijtje door de grot moesten worden getrokken omdat ze niet kunnen zwemmen
– toch een beetje te rustig na de hustle & bustle op Koh Phi Phi
– slecht weer, waardoor dat zwembad er met momenten maar triestig bijlag
– weinig mooie plekjes zoals op andere eilanden
– scooter DRONK benzine
Conclusie: een leuk eiland dat je zeker moet bezoeken als je tijd en budget niet te krap zit, maar volgens ons niet echt een must must see

Railay: Tonsai Beach (5/12 tot 6/12)
+ weg van ALLE toeristen, vooral van die kalende speedodragende mannen
+ fascinerend landschap met overal kalksteenbergen die uit de zee rijzen
+ kajaktocht bracht ons langs honderden krabbetjes
+ tientallen aapjes die het strand en de afvalberg onder controle willen houden
+ Noëmie at een van de beste curry’tjes tot nu toe
+ na maanden reizen ontmoetten we hem dan: een Belg!
– al die afzondering levert enkel elektriciteit op tussen 18u en 6u
– toiletpapier dat geven ze hier niet gratis
– basic hut voor het bedrag dat je moet neertellen
– wil je weg? Wacht dan maar tot er nog zes anderen wegwillen, alleen dan maakt de longtailman een schappelijke prijs en komt hij uit zijn hangmat
Conclusie: als de zon je gunstig gezind is, mag je dit prachtige en erg rustige deel van Thailand absoluut niet overslaan. Plus, voor gepassioneerde rotsklimmers met al die eindeloze rotsformaties een echte must (niet voor Noëmie die al tijdens de via ferrata in haar broek deed)

TUSSENSTOP: Krabi Town (7/12)
=een stadje op het vasteland van waaruit we de oversteek naar de andere kant maakten
+ cheap, cheap, cheap!
– geen hol te zien

Koh Samui (7/12 tot 12/12)
+ nog voor we de boot opstapten hadden we al een slaapplaats met free taxi dankzij een dametje die ons naar haar hutjes wilde lokken
+ de hutjes waren basic, maar op het strand, dus mooi uitzicht gegarandeerd
+ onze lieve vriend, de luchtmatras, is ons hier komen vervoegen
+ om de hoek vonden we Madame Plastic (door Stijn zo genoemd omwille van haar plastieken tafeltjes en stoelen) die het goedkoopste maar tegelijkertijd het lekkerste eten op je bord kan toveren
+ ze hebben daar rotsen in de vorm van een flisseflosser en een pissemuizeke, blijkbaar een van de hoofdattracties: lachen!
+ happy hour!
– het weer was ons vaak niet goedgezind: de drie c’s: cloudy, cloudy, cloudy (uiteraard niet koud ofzo, we zitten ten slotte niet in België)
– ver stappen tot het echte ‘centrum’
– na amper vijf km met de scooter kregen we platte band. Gevolg: laten reparen & betalen!
– om een of bizarre reden mogen locals wel met hun scooter tot aan de waterval rijden, maar farangs niet. Die moeten een olifant of een jeep nemen of kunnen te voet gaan (wij kozen uiteraard voor optie 3, wij zijn niet dom, golddiggers!)
Conclusie: Niet voor niets het op een na populairste eiland in Thailand. Hoewel Phuket met die eerste prijs gaat lopen, vonden wij Samui toch mooier en rustiger met bovendien een pak minder blanke vetzakkerige liefhebbers van exotische liefdes dan in Phuket

Koh Phangan (12/12 tot 16/12)
+ na twee dagen vonden we een betaalbare bungalow MET zwembad en uitzicht op zee
+ wij dragen altijd een helm op de scooter en moesten dan ook stiekem heel erg lachen toen al die farangs ZONDER helm een boete kregen. Moehaha!
– in het eerste ‘resort’ waar we zaten waren ze echt superonvriendelijk en hadden ze iets met honden, VEEL honden
– Noëmie kreeg een langdurig bezoek van de haar niet onbekende koortslip (auwie!)
– in vergelijking met wat we gewoon zijn is het hier echt duur (taxi, boot, drinken, eten, slapen…)
– bereid je voor op een serieuze fotoshoot van de scooter die je huurt; ze willen je namelijk elk schrammetje aanrekenen, ook al ben jij het niet geweest (“you had accident, sir?” euh, nee)
– cloudy, cloudy, cloudy = ccc
– na de Full Moon Party ligt hier alles maar getrasht bij
Conclusie: de Full Moon Party is de enige reden waarom de meeste toeristen dit eiland bezoeken en alles is hier dan ook afgesteld op dat drankfestijn zonder grenzen. Wat eigenlijk wel jammer is, want het eiland heeft met die mooie baaitjes echt wel meer te bieden dan dat

Koh Tao (16/12 tot 18/12)
+ duikmekka
+ gezellig ‘dorpje’ met leuke restaurantjes en strandbarretjes
+ prijzen terug normaal
+ op onze snorkeltocht leerden we een Belgisch koppel kennen (een unicum dat uiteraard gevierd werd met een cocktail)
+ Koh Nangyuan met het helderblauwe water en witte zand van Phi Phi
– ccc, waardoor de mooiste plekjes tijdens de snorkeltocht niet konden bezocht worden wegens een te wilde zee
– gezellig guesthouse met een vriendelijke familie aan het roer, jammer van die gang die stonk naar vis en kattepis
– die te wilde zee leverde een uiterst onaangenaame boottrip op naar het vasteland. Alsof je anderhalf uur lang in de piratenboot van Walibi vastzit. Berrie overleefde, Noëmie zocht én vond haar troost in de overvloedig aanwezige kotszakjes
Conclusie: Wegens tijdgebrek en ook omwille van mijn oren met hun eigen willetje zijn we niet gaan duiken, maar dat blijkt daar echt onwijs te zijn en vooral ontzettend interessant (lees: goedkoop!) voor beginners. Bovendien hielden we wel van die relaxte duikvibe

En nu?
Momenteel is onze laatste avond Azië van start gegaan. Voelt ontzettend vreemd aan, tijd vliegt hier ontzettend snel voorbij en denk dat we maar half beseffen wat voor geweldige dingen we allemaal aan het meemaken zijn. Maar we genieten elke seconde!

Morgen (de 20ste) staat dan het grote Down Under avontuur voor de deur, wat ongetwijfeld ook weer een onvergetelijke ervaring zal zijn.
Voor diegenen die benieuwd zijn hoe het ons in het land van de kangoeroes zal vergaan, slechts één adres: HIER.

Xoxo

PS: Alvast fijne feestdagen voor iedereen! Buiten de occasionele kerstboom op het strand is de kerstsfeer hier eigenlijk ver te zoeken. No worries, wij vinden dat eigenlijk niet zo erg, zo wordt het niet denken aan die übergezellige momenten met familie en vrienden samen een kleiiiiiin beetje makkelijker. Op een goede gezondheid!

Take me to the Beach…

Aloha!

Weer een aantal dagen geleden (gratis internet en/of wifi is hier niet voor te rapen), dus zullen maar meteen met de deur in huis vallen…

De ruïnes van Sukhothai
Hoe je het draait of keert, nadat je Angkor Wat hebt bezocht wordt het echt ontzettend moeilijk voor andere oude tempels om enige interesse bij je op te wekken.
Want eerlijk gezegd, mooier dan Angkor Wat bestaat volgens ons niet.
Dus ook voor Sukhothai werd het moeilijk om ons te overtuigen.
Sukhothai heeft echt een heel mooi historisch park, met verschillende authentieke ruïnes maar helaas ook met veel overduidelijk gerenoveerde bouwwerken.
Het echt WOW-gevoel – muv de immense buddha met de lange vingers – bleef dus ook een beetje uit.
Niettemin, goed geamuseerd en uiteraard leverde dat weer een aantal leuke foto’s op!

Party Phuket
Na het historische Sukhothai was het de beurt aan Party Phuket!
We arriveerden rond middernacht, dus konden al meteen zien waar de fuzz is all about op Phuket: Patong Beach en meer bepaald Bangla Road.
Neonlichten, ladyboys, go go dancers & zatte verbrande Britten.
Jaja, jullie lezen dat goed: compleet ons ding (kuchkuch!).
Maar we verbleven in een leuke guesthouse, met een gezellig zwembad op het dak, dus echt te klagen hadden we niet.

De eerste dag verkenden we het eiland met ons favoriet vervoersmiddel, de scooter.
Phuket mag misschien wel een van de grootste Thaise eilanden zijn, echt impressionant is het niet.
Een reis naar Mallorca of iets dergelijks levert volgens mij dezelfde uitzichten op, dus bespaar jezelf de trip (tenzij je houdt van ladyboys, go go dancers en zatte verbrande Britten).

De tweede dag deden we dan maar datgene waar ongeveer 3/4de van de toeristen voor naar Phuket komt: strandliggen!
Echt rustig was dat niet, aangezien er echt iedere minuut irritante verkopers kwamen vragen of je springrolls, een sarong of een ander lelijk ding wou. No thank you! No thank you! No thank you!
Tip: heel de tijd doen alsof je slaapt is een erg effectieve tactiek.

Op dag 3 brachten we een bezoek aan het beroemde James Bond Island, gelegen in Phang Nga Bay.
Ik zal het maar eerlijk toegeven: ik heb de “Man with the Golden Gun” nooit gezien, laat staan er ooit trailers of foto’s van opgezocht.
Maar ik kan nu wel met enige fierheid zeggen; ik ben op DAT eiland geweest! 😉
En het was mooi, vooral met die helderturqoise zee erbij.
Deed ons een beetje denken aan Halong Bay, alleen ditmaal met tienmaal zoveel andere toeristen.

**Grappig weetje: veel Koreaanse koppeltjes brengen hun huwelijksreis door in het Zuiden van Thailand. Je herkent ze aan de matching outfits: iedere dag dragen ze hetzelfde, net zoals tweelingen. De jongen draagt de shortversie, het meisje de rokversie, maar dus steeds met hetzelfde motief. Lachen!

Oh ja, die dag hebben we ook aapjes in het wild gezien.
Keischattig, maar ook een beetje eng, want wisten jullie dat apen ook heel vies en gemeen kunnen doen?
En Stijn heeft er zelfs eentje – tegen de raad van Mama Kathleen in – aangeraakt.
Maar wees maar niet ongerust, voorlopig ziet hij er nog steeds gezond uit en lopen er geen wormpjes in zijn armen. Lang leve de desinfecterende handzeep die we steeds op zak hebben!

Paradijs genaamd Ko Phi Phi
Na drie dagen Phuket besloten we andere oorden op te zoeken, aangezien het – zoals verwacht – niet echt ons ding was en het overigens overal veel duurder drinken en eten was dan jullie favoriete backpackers (nu ook bekend als islandhoppersgewoon zijn.
De boot dus op naar het zogenaamde paradijs, Ko Phi Phi, bekend van Leo’s avonturen in “The Beach”.
Het zogenaamde paradijs begon als een echte nachtmerrie.
Ik weet niet of ik het jullie al verteld heb, maar hier in het Zuiden zijn de Russische toeristen oververtegenwoordigd.
En ik heb helemaal geen mening over Russen ofzo, maar diegenen die naar hier afzakken zijn echt boertige boeren.
Onbeleefd, vadsig & vies en gewoon echt zonder klasse.
Heel de – overigens erg afgeleefde – boot zat dus vol met van die losers (uiteraard in bikini en de mannen in bloot bovenlijf, want een beetje kledij is schadelijk voor de gezondheid en hoe kan je anders dat gespierd lichaam aan iedereen laten zien?).
Daarenboven heeft de Thaise bevolking schijnbaar ook zo’n afkeer ontwikkeld tegen zulke types waardoor ze op hun beurt zich ook erg irritant en onbeleefd gedragen. Loselose-situatie dus!
Waren op weg naar het ‘paradijs’ en hebben ons alleen maar doodgeërgerd aan verschillende situaties. Geen goede start!
De herkansing (de aankomst op Ko Phi Phi) was ook geen schot in de roos.
Drukdrukdruk op de pier, vol met schreeuwerige Thai die je naar hun guesthouse willen lokken.
Gelukkig hadden we onze voorbereidingen getroffen en op voorhand geboekt, waardoor onze taak er enkel uit bestond om een dametje te volgen naar onze bungalow.
De bungalow was trouwens super!
Hadden wat dieper in onze portemonnee getast (danku mama & papa!), dus zaten in een soort van minimaardanmooierCenterparcs met zwembad en buffetontbijt (!). Ideaal dus om te bekomen van alle ergernissen en geloof me, het was nodig!
Diezelfde dag hebben we eigenlijk volledig doorgebracht aan het strand, dat met zijn longtailboten en helderblauwe water echt veel mooier is dan dat van Phuket.

De tweede dag op Ko Phi Phi huurden we een kano, wat goedkoper is dan een taxiboot om naar de baaitjes rondom het eiland te gaan.
Denk maar niet zoals mij dat de zee rustig is en dat het dus ontzettend vlot gaat om je voor te bewegen met een kano op zee. Mispoes! Gezwoegd hebben we.
Maar al dat harde werk werd beloond: op het mooie witte zandstrad van Monkey Beach zagen we weeral eens – rarara – superleuke aapjes!
Ditmaal niet aangeraakt, maar wel een hele leuke fotoshoot gehouden met mama aap en haar baby.
Die baby zag er trouwens keischattig op dat moment uit, maar volgens mij waren we een beetje verblind door de zon want nu we de foto’s terugzien blijkt het echt een lelijk mormel. Achja, in our minds she was/is beautiful!

De rest van de dag hebben we luilekker aan het zwembad gelegen, waar ergernis nummer drie kwam opduiken: irritante opvallers/posers/losers. Een luide bende onbeleefderiken aan de vodka. Tjeezes, fluisteren moet niet, maar altijd dat roepen?! Voor wat is dat nodig? Shut up! Shut up! Shut up!
We besloten het dus maar van ons af te drinken (altijd de beste oplossing) en kochten die avond een van de befaamde buckets.
Uiteraard de goedkoopste en of we dat geproefd hebben!
Voor de afwezigen: jullie hebben een uiterst energiek dansende Stijn gemist.
Kortom, superavond.
Jullie moeten namelijk weten dat ’s avonds al die gezellige strandbarretjes in heuse beachparty’s veranderen, met indrukwekkende vuurshows en vuurwerk op de kop toe. Echt onwijs! (dat is Hollands voor cool denk ik)
Ik kan het verder niet goed omschrijven, hopelijk zeggen de foto’s voldoende.

De derde dag (aka hangover day voor Stijn) brachten we ’s ochtends wederom door aan het zwembad en in de namiddag zaten we op een longtailboat (samen met 18 anderen).
We hadden namelijk een goedkope sunsettour geboekt, die ons langs allerlei idyllische plekjes zou brengen inclusief Maya Bay, hét strand uit “The Beach”.
En het was echt de moeite!
Alleen al voor het snorkelen, we hebben die dag echt de mooiste felkleurige vissen gezien.
Jammer genoeg geen waterproof kodak, we zullen het deze keer met ons herinneringen moeten doen!
Maya Bay zelf viel een beetje tegen. Het strand was eigenlijk volgepakt met toeristen en bovendien was de zon gaan schuilen achter de wolken.
Het was natuurlijk wel heel mooi, daar niet van, maar dat je dat zoiets moet delen met 1000 andere toeristen maakt het al een pak minder aantrekkelijk.
Achja, we zijn op het eiland van “The Beach” geweest, ook dat kunnen we weer van ons lijstje schrappen!

De volgende dag (gisteren) namen we weer een boot op de deze keer toch wel zeer woelige zee naar eiland nummer drie, Ko Lanta. (thanks again, Touristil, for saving our lives)
Op de boot probeerden allerlei louche types hun beachresort aan ons te verkopen en aangezien we werkelijk nog geen flauw idee hadden waar we precies wilden verblijven slaagden ze makkelijk in hun opzet.
Niet hun verkoopspraatje, maar de lage prijs en de gratis taxi trokken ons over de streep.
We verblijven momenteel dus in het ‘Riviera Resort’, waar wederom een zwembad iedere ochtend naar ons zit te lonken. Lovely!
Deze keer wel vier maal goedkoper dan ons Centerparcske op Ko Phi Phi, maar de zee is hier natuurlijk ook wel wat minder mooi.

Aangezien het snorkelen op Ko Phi Phi ons zo goed beviel, boekten we gisteren de ‘four islands snorkeling’-trip.
Dat leverde vandaag weer vele ooooh’s en aaaah’s op!
Echt geweldig wat voor mooie vissen en koraal hier te zien is. Denk niet dat de Noordzee ons dat kan bieden 😉

Morgen is het weer scooterdag, daarna volgen ongetwijfeld weer vele eilanden…
Jaja, jullie lezen dat goed, het leven van een islandhopper is hard 😉